"ik heb er vrede mee..."

"Charles, neem jij de zaken even waar, ik moet even bijslapen". Het hoofd van de afdeling Plastische Chirurgie was moe. De hele nacht was hij bezig geweest afgerukte vingers en kapotte handen zo goed mogelijk te herstellen; het liep weer tegen Oud en Nieuw. Zijn assistent, Dr. Charles Snyder, stond er nu alleen voor. Van de administratrice kreeg hij te horen dat vandaag drie patiënten op het spreekuur zouden komen. Als er niet teveel kloothommels het te kleine lontje zouden aansteken, zou hij een rustige dienst hebben.

Ook Charles was de hele nacht in touw geweest. Hij liep naar de chirurgen-ontspanningskamer, zette de video aan en maakte het zich gemakkelijk. Op het beeld verschenen twee lieve meisjes die naar een kerkdienst luisterden. "Vrome man, die anesthesist", dacht Charles toen hij las van wie de band was. Met een colaatjes in zijn hand staarde hij ongeïnteresseerd naar het scherm. Het bloed en de stukken vlees van die nacht hadden hem afgestompt. "Domme knapen", dacht hij, "Ze zullen zich nu met de andere hand moeten leren aftrekken". Langzaam viel hij in een onrustige slaap. Hij droomde van wereld die zó was ingericht dat de mensen geen handen meer nodig hadden. Hij werd beetje bij beetje gewekt door gehijg in de kamer.

Nadat hij wat rondgekeken had, besefte Charles dat het geluid van de TV kwam. De twee lieve meisjes bleken in een geweldige likpartij te zijn verwikkeld. "Die ondeugende narcosebrenger", dacht Charles en hij ging er eens lekker voor zitten. De kerkdienst was blijkbaar afgelopen, want het ene meisje stond met haar handen tegen de rand van het kansel. Het andere meisje likte haar aars en schaamlippen terwijl zij zichzelf vingerde. De borsten van het staande meisje werden ruw tegen het hout aan gedrukt. De camera zoemde in op de likkende tong. Mondvocht en kutgeil vermengden zich op het heftig bewegende roze vlees. Charles kon nu goed de hete pruim zien. Dat gat stond helemaal open om genaaid te worden!

Zijn pik begon te rijzen en hij speelde er wat mee. Ondertussen had de likster een kaars gepakt. Geroutineerd raakte zij de opgezwollen clitoris van haar minnares aan. "Doe het, doe het", hoorde hij een hese stem. Nog steeds ging de staaf het lichaam niet in. Tergend bewoog het ding zich langs de anus, de dijbenen en de nu kletsnatte spleet van het kind. "Doe het, doe het", riep nu ook Charles die zich harder begon te trekken. Het kaarsenmeisje vingerde zich nu sneller. Het was duidelijk dat zij moest klaarkomen. Eindelijk bracht zij de paraffinen lul tot vlak voor de vagina. Haar handen bewogen sneller en sneller over haar venusheuvel. Charles had het niet meer. Zijn hand leek sneller dan het licht te gaan.

De vingerende slet kwam klaar. Op het hoogtepunt van haar extase, stootte ze de kaars in het dampende, natte gat. Door de schokken van haar klaarkomen, ramde de kaars hard in en uit het lichaam van de andere vrouw. "Oja, o oja, harder, harder, hard!!", hoorde Charles het staande meisje schreeuwen. Zijn opwinding naderde nu ook het hoogtepunt. Het leek of er geen einde aan het klaarkomen van het meisje kwam. Haar lichaam bleef maar schokken en ook de paal bleef maar in de kut pompen. "Ik hou het niet, het komt, het komt!, gilde nu ook het staande meisje. Terwijl ze begon klaar te komen, bonkte ze met haar hoofd tegen het kansel. Dit werd Charles te veel. Zijn pik zwol nog eens extra op en hij voelde een bonk zaad zijn zak verlaten.

Dikke klodders werden door zijn lul gepompt. Alsof een strijker in zijn hand ontplofte, spoot de yoghurt uit zijn lijf. Het gegil van de beide wijven hoorde hij nu op de achtergrond. Hij voelde al zijn frustratie via zijn pik zijn lichaam uitknallen. "Dokter Snyder, uw eerste patiënt zit in de wachtkamer". Een koele, ijzeren stem uit de intercom schalde door de ontspanningsruimte. Begeleid met een zucht van verlichting en tegelijkertijd ergernis, schokte zijn lichaam nog na. Hij bleef even liggen. Ook de vrouwen op het beeld lagen van vermoeidheid tegen elkaar aan. Snel veegde hij de rotzooi aan de binnenkant van zijn jas, deed de TV uit en liep de kamer uit. Dr. Charles Snyder nam plaats achter zijn bureau in de spreekkamer.

Een moment later kwam een kittig dametje binnen. "O" zei ze, "ik dacht dat dokter Pleyzier er zou zijn". "De dokter is even rusten, ik neem zijn zaken waar. Snyder is de naam, aangenaam". Ze gaven elkaar de hand. "Mijn naam, is Sonja", zei het wijffie met een quasi ondeugende stem. "Wat kan ik voor u doen, Sonja?" "Wel dokter, ziet u, het zit zo", begon ze ongemakkelijk. Charles zag dit en bood haar een kopje koffie aan en zei: "Gaat u nu eerst eens rustig zitten". Even later was Sonja op verhaal en begon te vertellen. "Wel dokter, ik kom regelmatig bij dokter Pleyzier omdat ik niet weet wat ik moet doen. Ik ben vierentwintig jaar en ik ben sinds mijn veertiende nogal zwaar van boven. Het doet niet pijn of zo, maar in de zomer schaam ik mij zo. Bij elk T-shirtje dat ik aandoe, puilt het allemaal naar voren en naar buiten.

Iedereen kijkt mij na!" Charles' ogen gingen onbewust naar de voorgevel van de dame. Sonja zag dat hij keek. Ze deed de bovenste drie knoopjes van haar blouse open en boog naar voren. "Ziet u wel, dokter?" Ze had inderdaad een enorme stormram zitten. Maar het deed Charles niets; hij had immers net gespoten. "Ja, u bent inderdaad wel wat zwaar. Doet u achter het scherm maar uw blouse uit, dan kijken we of er pijnlijke plekken zijn", zei Charles en ze stonden op. Na wat gerommel achter het kleedgordijn, gaf Sonja te kennen dat ze klaar was. Charles liep naar het scherm. Ze zat met alleen maar haar kousen aan, op de behandeltafel! "U had zich niet helemaal hoeven uitkleden hoor", zei Charles. "O, maar dokter, van die andere dokter moet dat wel altijd". "Die vlegel", dacht Charles, "het lijkt hier wel een sexhuis voor artsen en doktoren".

Opeens sloeg Sonja haar benen om zijn been. "O dokter, ben ik nu echt zo lelijk, moet ik mij echt voor mijzelf schamen,", vroeg ze op een bijna-huilerige toon. Alhoewel Charles net was klaargekomen, voelde hij zijn opwinding weer stijgen. Ze begon zachtjes met haar venusheuvel over zijn been te schuiven. "O nnneee, hoor", stotterde de dokter, "u bent best wel aantrekkelijk". "Echt, meent u dat?" Terwijl ze dat vroeg, trok ze zijn hoofd naar haar al vochtige pruim. "O", kreunde ze, "geef me dan maar wat aandacht". De zoete geur kon Charles niet weerstaan en hij begon voorzichtig aan haar clitoris te likken. Het ding was al behoorlijk opgezwollen; het was duidelijk dat zij zich op het doktersbezoek had verheugd. Charles keek omhoog en zag dat de vrouw ze in de enorme borsten aan het kneden was. "Mijn God", dacht hij, "ze is zo heet als sambal". Plots boog ze zich naar voren en zei: "Ik wil uw pik, ik wil dat u in mij spuit!" Ze greep zijn broek en maakte het met een handige beweging open. "Ooh", kreunde ze wild toen ze het nog verse sperma rook.

Charles zijn geslacht voelde keihard aan; hij was weer helemaal 'back in business'. "Wacht even, wacht even", hijgde hij. Mijn assistente kan ieder moment binnen komen, we moeten ergens anders heen". Popelend van verlangen stonden ze beiden op. Hij deed zijn broek aan en gaf zijn witte jas aan haar. Als twee dieven in de nacht slopen ze door de gang en gingen de ontspanningsruimte in. De gangverpleegster zag ze door de spiegel en keek ze hoofdschuddend aan; "Die nieuwe dokter raakt al aardig ingewerkt hier...". Eenmaal binnen, ratste Sonja zijn broek weer naar beneden en stopte de zachter wordende paal in haar spleet. Vervolgens haalde ze hem er weer uit en begon er heerlijk aan te zuigen. "O ja, zo heb ik dat graag", zei ze, "ik lik mijn eigen vocht!".

Dit vond Charles zo geil dat het niet lang meer duurde voordat zijn Joris fier naar het plafond wees. Het initiatief had lang genoeg bij die meid gelegen. "Op je zij en maak je open", commandeerde hij met een echte dokterstem. Ze speelde weer het onschuldige dametje en ging liggen. "Zo goed dokter?". "Prima", zei hij en hij stak pardoes zijn staaf in dat hete lichaam. Meteen voelde hij dat zij zijn lul afkneep. "Wat een kracht", dacht hij. Het voelde alsof hij ieder moment kon spuiten. Van pure geilheid graaide hij in haar prammen. Van de schrik verslapte haar greep op zijn pik. "Ja, dat is lekker, knijp er maar flink in", zei ze. Zijn hand zonk helemaal weg in het zachte borstevlees en hij stootte dieper haar lichaam. "Harder, knijp harder in die memmem van me". Dat zij knijpen lekker vond, wond hem nog meer op en hij ging ermee door. "Scheld me uit", smeekte ze, scheld me uit, terwijl je me pompt en grijpt".

Een flinke kriebel krioelde door Charles' buik. "Ongelooflijke sloerie, hier, ontvangt mijn paal!", zei hij op het ritme van zijn stoten. Sonja gaf zich over, ze wilde gepakt worden en wel zo goed mogelijk. Met haar handen trok ze haar billen uit elkaar, zodat de dokter haar nog dieper kon raken. Nog was het niet goed genoeg. Haar spleet stond nu zo open, dat ze haar hand erbij deed. Charles voelde een hand om zijn pik terwijl hij haar lag te naaien! Alsof dat al niet geil genoeg was, trok ze hem af. Ze trok hem af in haar eigen kut! Door deze opwinding vergat hij in haar borsten te knijpen. "Ga door, pak die tieten van mij nog eens flink aan!", gilde ze. De dokter gehoorzaamde. Hij was bang dat hij het niet lang meer kon maken.

Ze moésten tegelijk klaarkomen, dus begon hij geil op haar in te praten. "Sloerie, nog geen uur geleden heb ik mij afgetrokken op een wijf als jij", hijgde hij. Sonja rilde even en de greep van haar hand verstarde om zijn pik. "Dat is nog niets, lief doktertje van me. Vanmorgen heeft mijn man mij geneukt toen ik vertelde dat ik weer een potje sperma bij de dokter ging halen. U ligt te pompen in zijn zaad". Dat had ze nou niet moeten zeggen. Charles kreeg een tinteling op het topje van zijn pik die over heel zijn lichaam trok. Dat gevoel kwam terug bij zijn ballen en zijn vocht begon voor de tweede keer die dag een opmars naar de buiten. Zijn lichaam begon harder te stoten. De billen van Sonja trilden alsof ze onder stroom stonden. Met dierlijke bewegingen spoot hij zijn lading in dit goddelijke lijf. Halverwege de lozing, trok Sonja zich opeens terug. Net op de helft van zijn climax stopte ze ermee, die teef! "Niet zo snel doktertje, eerst ik", hijgde ze. Ze trok hem bovenop haar en zei dat hij in haar tepel moest bijten.

Zelf speelde ze met haar vingers in en om haar kut. "Ik vinger mijzelf in jouw zaad en dat van mijn man, bijt me!", fluisterde ze in zijn oor. Dokter Charles beet. Eerst zachtjes, maar toen ze haar borst dichter tegen zijn gezicht aan duwde, harder. Veel harder... "O ja, toe, nog, nog! kermde ze. Met haar vrije hand kneedde ze haar andere tiet tot moes. De tepel moest er van het bijten zowat afvallen, maar het neukende paar liet zich niet stoppen. Sonja's hand ging wilder en wilder tegen haar kut. Op haar lichaam verscheen kippevel. "Aaaaaah, nog, nog, ojoejoejoejoe", gilde ze het uit. Charles beet nu zo hard als hij kon. Zijn pik was steenhard, zonder dat daar nu iets mee werd gedaan. Sonja krijste nu. "Ik kommm".

Haar geil stroomde letterlijk uit haar kut. Met open mond en met een geluid dat alleen honden zouden horen, kwam ze klaar. In een honderdste van een seconde, verslapte ineens haar lichaam. Alsof ze in een coma lag, deed Charles haar benen wijd. Hij stak zijn enorme leuter in het kletsnatte lichaam en begon aan zijn deel. Na een tiental diepe halen, kwam Sonja weer bij. Met geloken ogen keek ze naar hem en lachte lief. "Neem me maar, maak uw werk maar af", zei ze zacht. Drie stoten later voelde Charles het weer komen. Hij zette zijn nagels in haar reet en trok haar nog dichter tegen zich aan. "O ja, doe het", hoorde hij nog roepen. Als in een reflex haalde hij zijn lul uit haar en richtte de loop op haar. Charles hoefde niets meer te doen. Een zwart ogenblik, dat wel een uur leek te duren, was het stil. Hij zag of hoorde niets. Het enige dat hij gewaar werd, was het opstomende zaad.

Toen spoot het, met een voor hem ongekend geweld, uit zijn lans. Als in slow-motion, vloog de kwak door de lucht en landde zacht op het gezicht en borsten van de vrouw. Ook hij was nu klaar. Echt klaar. Met bibberende benen stonden ze op. Zij was weer het onzekere vrouwtje en hij de alwetende dokter. "Zo mevrouw Sonja, hoe denkt u nu over uw borsten?" "Wel dokter, ik heb er, geloof ik, wel vrede mee. Maar als ik het weer eens niet weet, mag ik dan nog eens langskomen?" "Altijd mevrouw, altijd". Ze stapten met z'n tweeën in de drukke gang. De vele mensen die daar stonden werden muisstil.

De gangverpleegster liep naar de roodaangelopen Charles toe en zei luid en duidelijk: "Zo dokter, u heeft de bijttherapie bij mevrouw Van der Velde ook toegepast?" Dokter Charles Snyder vluchtte zijn spreekkamer in en kwam daar de rest van de dag niet meer uit.