Hoe Hanneke en Raymond ertoe besloten...

Sommigen verhalen en ervaringen kunnen niet in één verhaal verteld worden. Daarom besteden wij in iedere TUK één verhaal aan de ontwikkeling van het sexleven van stellen die contact met mij hebben gezocht.
Deze keer deel I van een 'heel gewoon' stel en hun eerste ervaring met een contactadvertentie, en hoe ze ertoe besloten er een in TUK te plaatsen.

Ze hadden kinderen waar het goed mee ging, ze hadden allebei een leuke baan, en ze hadden een eigen huis. Schulden hadden ze niet, wel leuke buren en een hond. Eigenlijk hadden Hanneke en Raymond alles. Maar toch...
Maar toch, die vanzelfsprekendheid dat ze bij elkaar hoorden, dat maakte blind. Dat met z'n allen op vakantie gaan, of met z'n tweeën familie ontvangen tijdens verjaardagen, of samen in de tuin werken tijdens de eerste mooie voorjaarsdagen, daar zagen ze de waarde niet meer van. Dat soort dingen was allemaal normaal in hun huwelijk.

Sex ook, dat was er gewoon bij inbegrepen. Niet te veel, niet te weinig, niet te hard, niet te zacht. Voor zover zij wisten precies goed. Ze kenden elkaar van haver tot gort. De 'doggy stand' was bij haar favoriet, en voor orale sex kon je Raymond 's nachts wakker maken (wat Hanneke dan ook regelmatig deed...).
Maar, u begreep het al, er zou iets gaan veranderen. Aanleiding was iets wat Hanneke meemaakte. Op het werk uiteraard. Ze werkt(e) in het Weena, een groot kantoorgebouw in Rotterdam. Tientallen kantoren en kantoortjes zijn daar gehuisvest, waardoor het in de gangen en liften altijd een drukte van belang is.

Hanneke moest iets regelen bij een toeleverancier. Toevalligerwijs zit deze een aantal verdiepingen hoger in hetzelfde complex. Ze nam de lift, omdat ze onderweg nog iets moest doornemen. Geheel verdiept in het stuk merkte ze niet dat de lift te vroeg stopte. Nog steeds met haar blik strak op het papier gericht, liep ze gang op. Pats, ze botste tegen iemand op.

Het was een fikse knal. Haar hoofd tegen zijn schouder, een harde schouder. 'Ooh, sorry, wat stom van me!', zei ze verontschuldigend terwijl ze over de pijnlijke plek wreef.

'Geeft niks, ik hoop alleen dat u zich niet al te veel pijn heeft gedaan', zei de grote jongeman vriendelijk. Ze keek hem voor het eerst goed aan. Zijn helderblauwe ogen, zijn warrig donkerblonde haar, halflang, en zijn leren jackie. Het viel haar allemaal meteen op. Dit is nou echt zo'n coca cola-light boy, dacht ze, wat een stuk.
Glimlachend draaide zij zich om, wilde verder lopen, maar net op tijd zag ze dat ze op de verkeerde verdieping stond.

'Ho! Wacht even!', zei ze terwijl ze zichzelf door de sluitende deuren wrong. 'Ik zat verkeerd', verontschuldigde zij zichzelf. 'De lift gaat nog boven. Ik ben wel aan het blunderen hè?'
De lift was inmiddels weer vertrokken. Ze stonden er met z'n tweeën in. 'Maakt niet uit', zei de jongen met een prettige stem. 'Ik moet ook wat wegbrengen op de etage waar u moet zijn. En trouwens, een vrouw zoals u blundert niet. Die "vergist" zich wel eens'.

Hanneke bekeek de jongen nog eens goed. Onder zijn jack had hij een t-shirt aan met een naambadge erop gespeld. Aan het logo zag ze dat hij voor een bekend koeriersbedrijf werkte. Hij heette Jacco.

'Aangenaam, Jacco inderdaad', zei hij gevat toen hij haar zag kijken, 'en u?' Zijn staalblauwe ogen keken haar strak aan. De jongensachtigheid was er nog, maar er was ook iets anders. Zoiets als kordaatheid, echte mannelijkheid. Haar maag draaide ervan. Hanneke herinnerde zich plotseling iets. Iets uit lang vervlogen tijden. Iets dat met sex, nee meer met spanning, met totale overgave had te maken. Iets dat ze ooit, helemaal in het begin met Raymond had gehad. Lang geleden.

'Eeh, Hanneke, ja Hanneke', stamelde ze. De jongen lachte. Maar niet zelfingenomen of zoiets, gewoon zoals zij hem zag. En vertederd. Ja, hij keek vertederd naar haar. De verwarring verdubbelde met het moment. Er groeide ook schaamte. Dat ze zich als een bakvis voor zo'n jonge knul aanstelde. Maar aan de andere kant ook weer helemaal niet. Juist door zijn vertedering.

Dit alles speelde zich af in drie etages reizen met de lift, maar Hanneke ervoer het als tijdloos. Ruw werd ze met de neus op de feiten gedrukt door het belletje dat ze er waren. De zwaar-metalen deuren gleden open. Hanneke bleef besluiteloos staan. Jacco kwam op haar af. Hij lachte niet-begrijpend. 'We zijn er hoor', zei hij met zijn lieve stem.

'Eh, ja, eh, nou, dan stappen we nu maar uit dan hè...', stamelde Hanneke. Ze kon de man nu ook goed ruiken. De geur die ze al eerder in de lift rook, kwam nu wel heel erg dichtbij. Ze rilde ervan.

'Oké', zei Jacco, 'ik zie je zo meteen weer hier, in de hal'. Hanneke draaide zich stoïcijns om en liep de etage op. Achter haar hoorde ze Jacco lopen. Hij moest de links de gang op, zij rechts.

In één ruk liep ze naar het kantoor waar ze moest zijn. Ze deed de deur open, zag de bekende secretaresses en bleef toen staan.

'Hoi Han', zei één van de meisjes vragend. Hanneke groette afwezig terug. Het meisje keek de vrouwelijke account-director van een van hun grootste klanten verbaasd aan. Normaal gesproken had Hanneke in deze korte tijd al twee dingen geregeld.
'Kan ik je helpen?', hielp ze de vrouw op weg. Hanneke schudde langzaam en afwezig haar hoofd. 'Nee, eeh, niemand kan... eh, ik bedoel, ik weet het niet meer'. Het secretaresje keek van haar collegaatjes, van wie ze inmiddels ook de belangstelling had, naar Hanneke. De vrouw leek opeens wakker te worden en zei: 'Sorry, ik was even afgeleid. Ik moet weer even terug. Tot zo'. Voordat het meisje wat had kunnen zeggen, was Hanneke alweer het kantoor uit. Met een bonkend hart liep ze terug naar de lifthal. Ze draaide de hoek om, en ja hoor, daar stond Jacco. Een weeë golf van opwinding woelde door haar onderbuik.

De stoere man draaide zich naar haar toe. Zijn mond lachte, maar zijn ogen keurden haar. Hanneke deed haar best niets van haar onzekerheid te laten zien.
Jacco stak zijn hand uit en Hanneke nam die aan. Hij was warm, sterk en groot. Hanneke liet zich leiden.

Hij nam haar mee naar het trappenhuis. Hij deed de deur voor haar open. Met een van spanning schreeuwende onderbuik ging Hanneke hem voor. Nog voordat de deur was dichtgevallen pakte de stoere koerier haar bij de schouders en draaide haar om. Even realiseerde Hanneke zich dat er hier mensen konden komen. Dat zij, vooral zij, dit eigenlijk niet kon maken. Maar dat laatste beetje wilskracht verdween ogenblikkelijk toen zij zijn begerige blik zag. Hij wilde haar. Hij-wil-de-háár...

Jacco drukte de oudere vrouw tegen de nu dichte deur, pakte met beide handen haar hoofd en drukte zijn lippen op haar mond. Gretig drong zijn tong naar binnen, en nog gretiger ontving Hanneke hem. Van heel ver wist ze dat hij nu alles met haar zou kunnen doen, en ze gaf zich eraan over. Niets maakte meer uit. Ook haar handen betastte zijn gezicht. Wild en gepassioneerd was de kus, met alleen de steeds sterker wordende vochtige geluiden van hun lippen en tongen.

Wrijvend, drukkend en betastend gleden Jacco's handen naar beneden, naar Hanneke's kokerrokje. Binnen een mum van tijd had hij deze opgestroopt en vanachter haar panty en slipje in één keer over haar billen getrokken. Met zijn laars trapte hij deze helemaal naar beneden. Hanneke stapte uit haar pumps waardoor haar benen niet meer door het slipje en de kous met elkaar verbonden waren.

Zelf graaide ze naar zijn broek, en maakte zijn riem en broek vrijwel tegelijk los. Hun ademhaling zwol aan. Niets ter wereld zou het paren van dit tweetal nog kunnen stoppen.

Met de broek op zijn voeten pakte Jacco Hanneke bij haar middel en zette haar op zijn sterke heupen. Vervolgens deed hij één stap naar voren. Haar rug vond nu steun tegen de deur. Hanneke kon niet meer wachten. Steeds wilder reed ze met alle verlangende plekjes tegen zijn onderbuik. Haar rug bonkte tegen de deur. Jacco verstevigde zijn greep op de vrouw. Het bonken hield op.

Een hand van hem verdween tussen hun lijven. Hij pakte zijn pik en leidde die naar haar zeer vochtige vagina. Snuivend en kreunend drukte Hanneke haar bekken naar voren. In één keer gleed zijn harde pik in haar lichaam. Ze voelde hem diep naar binnendringen. Ze explodeerde van binnen van opwinding. Zo gevuld als haar lijf was met mannelijke opwinding, zo vol was haar geest van de drang om genomen te worden. Hanneke, de voorbeeldige werkende echtgenote en moeder, werd gepakt in het trappenhuis van haar kantoor. En voor het eerst in haar leven voelde ze de binnenkant van haar vagina. En een vreemde pik die steeds wilder haar keer op keer opvulde. Elke keer als Jacco zich weer terugtrok om daarna nog gretiger naar voren en boven te stoten, zoog ze hem nog een extra naar binnen. Erin moest hij, diep, stotend en snel.

Hanneke voelde dat ze zou gaan komen. Een niet te stoppen en steeds ondraaglijker wordende druk zwol aan, diep vanuit het binnenste van haar lichaam. Ze voelde dat al haar poorten zich openden. Nooit eerder had haar lichaam zo'n controle over haar geest. En nooit eerder had zij zo'n genot ervaren door zich eenvoudigweg er helemaal door te laten leiden.

Nog meer sloeg zij zichzelf om de Jacco's nek. Hierdoor kantelde haar bekken zich nog iets, waardoor de man nog dieper in haar kon dringen. En nog meer werd zij zich bewust van het feit dat alles verder vanzelf ging. Ze was niets anders meer dan het genot dat zij ervoer...

Hanneke's totale overgave werkte aanstekelijk voor de man. Hij dacht er niet meer aan dat Hanneke's bonken tegen de deur gehoord zou kunnen worden. Zelfs zijn nemende bewegingen controleerde hij niet meer. Hij stootte alleen maar, en stootte, en stootte, en stootte...

Maar nu de natte vagina om zijn pik samentrok, realiseerde hij zich wat er stond te gebeuren. Nu ook voelde hij Hanneke's dijbeen zich om zijn middel spannen. Ze ging klaarkomen, en dat maakte hem zo geil dat een spastische golf door zijn scrotum trok en hij het zaad zich los voelde maken. Nog harder neukte hij de geile opgewonden vrouw tegen de deur op.

Hanneke verloor zichzelf in een draaikolk van genot. Elk moment dacht ze dat ze het zou besterven, maar het moment daarop moest ze nog net even iets meer doorstaan. Toen gaven haar lichaam en geest het op.

Hanneke vergat de houding waarin ze zat. Ze verloor elk besef van ruimte en tijd. Het zinderend orgasme spatte in één keer uit elkaar, en golfde naar alle richtingen in haar lichaam. Delen ervan wisten te ontglippen via haar mond, neus en oren, maar het meeste baande zich via haar gevulde kut een weg naar buiten. De grote ontlading was daar, en Hanneke genoot letterlijk alsof haar leven er vanaf hing. En net op het moment dat het iets begon af te nemen, stierf de man die in haar zat.

Met een sterk ingehouden, maar krachtig gekreun spoot hij zijn eerste golven zaad in het verlangende lichaam van de vreemde vrouw. Nauwelijks was dat eruit, of er volgde een tweede lading, en een derde.

De sensatie van het vreemde binnendringende mannelijke vocht verzachtte het rauwe genot dat vanuit Hanneke's lichaam zelf kwam. Het bedekte het, masseerde het. Het maakte het gelijk; er zou snel bevrediging komen. Terwijl de man ongecontroleerd begon na te schokken, trilde Hanneke's lichaam spastisch in zijn greep. Langzaam, heel langzaam nam het af, bij beiden tegelijk.

Nog met zijn pik in haar zakte Jacco door zijn knieën. Nu pas voelde hij wat zijn lijf te verduren moest hebben gehad. Zo om haar zo beet te houden, en tegelijkertijd een orgasme voor je kiezen te krijgen. Net voordat zijn knieën de grond raakten, gleed zijn lul uit haar glibberige schede. Meteen droop er een straaltje zaad vermengd met opwindingsvocht op de grond. Het kwam tussen zijn benen, en onder haar lichaam terecht. Hanneke kreunde van achter haar adem.

De koerier zette zich beter op de betonnen vloer. Nog steeds met wijdgespreide benen wurmde Hanneke zich op zijn bovenbenen, en hing om zijn nek. Zo bleven ze zitten. Af en toe drukten zij zich stevig tegen elkaar.

Het was Jacco die de omhelzing verbrak door zijn jas uit te trekken en zijn t-shirt. Hanneke protesteerde lichtjes, maar ze liet hem begaan.
'Kom, ik moet zo weg', zei hij zacht vlak bij haar oor. Hij drukte zijn shirt tegen haar kutje, en stond op. Ook Hanneke stond op en veegde tegelijkertijd haar dijbenen en onderlichaam af. Tactvol draaide Jacco zich om.

'Ja, het is beter dat je gaat', zei Hanneke zachtjes. Ze had zich enigszins gefatsoeneerd, maar het besef wat ze zojuist had gedaan of beter: 'wat er met haar was gebeurd' had haar de harde werkelijkheid ingeslingerd. Ze wist niet goed wat te zeggen. Maar uit zijn houding maakte Jacco duidelijk dat hij dat ook niet verwachtte. Hij nam haar hoofd in zijn handen en gaf haar nog een lange tongzoen.

'Bedankt', zei hij, 'je bent fantastisch'. Toen opende hij de deur op een kier, spiekte naar buiten en snelde hal in. Hanneke liet de deur weer dichtvallen, zuchtte het uit en liep met de trap een etage lager om daar de wc in te schieten.
Diezelfde avond was Hanneke godzijdank alleen. Raymond was voor een paar dagen weg naar een congres. Anders had ze niet geweten hoe zij zich had moeten gedragen. De rest van de dag op het werk was het ook al niets.

Inmiddels was ze er al wel uit dat ze het haar man moest vertellen. Ze kon dit niet voor zich houden. Niet alleen omdat ze voor het eerst vreemd was gegaan, maar vooral omdat ze zoiets met haar man wilde delen. De passie, de enorme overgave die ze had ervaren, dat was voor haar een openbaring.

Ze kende Raymond wel een beetje. En hun relatie was zo goed dat ze vermoedde dat hij er wel in mee zou gaan. Het was alleen de vraag hoe moest ze zoiets brengen?

(Volgende maand kunnen we lezen hoe Hanneke het heeft aangepakt. En inderdaad, Raymond nam het goed op. Sterker nog, een paar weken later hadden ze gezelschap.)

Om negen uur zou hij komen, Menno, de jongen die op de contactadvertentie had gereageerd. Hanneke had hem uitgekozen. Raymond had zich de afgelopen weken alleen maar verbaasd. En zich enorm opgegeild aan de gretigheid waarmee zijn vrouw zich in dit avontuur stortte. Zo had hij haar in jaren niet meegemaakt. Het was echt zoals ze zei: 'een verdieping in hun leven'. Het had wel even geduurd, maar uiteindelijk was hij die koerier, die Jacco, maar wat dankbaar. Alleen, zijn ouders en de kinderen mochten dit nooit te weten komen. Dan konden ze het wel shaken.

De bel ging. 'Misschien moet jij maar opendoen', opperde Raymond, 'in je blote tieten. Dat is wel zo hoerig', zei hij er achteraan. Meteen knelde zijn pik in zijn broek. Ja, hij vond het prachtig waar ze nu aan begonnen waren.

'Goed idee', zei Hanneke, en meteen was haar bovenlijf bloot. Ze liep naar de deur.
'Zo, dat ziet er goed uit', hoorde Raymond een niet-onaardige stem zeggen. Het duurde even voordat ze de woonkamer binnenkwamen. Raymond kreeg er pijn van in zijn lul als hij zich allemaal bedacht wat die twee daar uitspookten. Glimlachend en met een overduidelijke sexuele wederzijdse spanning liep het tweetal op de man des huizes af. 'Hoi, Menno is de naam. Leuke vrouw heb je zeg', zei de gast.

Ook Raymond stelde zich voor. Het klikte meteen tussen de heren. Ja, Hanneke wist wel wie ze uitkoos.